Zdaniem Henriego Labayle'a polityka azylowa Unii Europejskiej ma od tej pory twarz. Twarz Aylana, syryjskiego dziecka na śródziemnomorskiej plaży, które utopiło się wraz ze swoim bratem. Ta makabryczna rzeczywistość stała się już udziałem tysięcy osób. Teraz nastąpił zwrot w kryzysie egzystencjalnym wspólnej polityki azylowej. Wreszcie weszła ona na jedyny grunt, który ma znaczenie: grunt wartości Unii. Skala kryzysu tłumaczy, dlaczego tak trudno na niego zareagować.